Bloed kruipt
Als kind had ik één droom: schrijver worden. Sciencefiction schrijver wel te verstaan. Volkomen logisch dus dat mijn debuut een horror roman was en de roman die mij heel wat lof en een vergelijking met Terry Pratchett op zou leveren, een Fantasyroman.
Als ik alles bij elkaar op ga tellen, iets dat ik over het algemeen niet doe, kom ik momenteel aan 33 boeken, en dat is inclusief alle verhalenbundels en de twee Perry Rhodan jaarboeken in Duitsland waar ik in sta. En ja, gelukkig zitten daar ondertussen ook SF-romans tussen. Ondanks het advies van mijn ouders (“je moet geen schrijver worden, daar valt geen droog brood in te verdienen”) waarvan ik op een gegeven moment heb besloten om het volkomen aan mijn laars te lappen.
De Horror in het dagelijkse leven
Als horror- en fantasyschrijver ben je wel wat gewend zou je zeggen. Je draait je hand niet weg en je hoofd niet om voor een litertje bloed meer of minder. Geen monster in de kast of onder bed dat je bang krijgt, je verzint zelf wel ergere… totdat je het monster tegen het lijf loopt dat ‘zorgverzekering’ wordt genoemd. De aanleiding van dit horrorverhaal is mijn boek Epilepsie… of niet..?
Wat als je erachter komt dat ze je in Nederland achttien jaar lang de verkeerde medicijnen hebben gegeven?
De zorg aan het infuus
Gesjoemel met PGB’s, frauderende zorgverleners, een gedecentraliseerde jeugdzorg die vastloopt en verplegend personeel dat bedolven wordt onder een overdaad aan administratie. Sinds de regering jaren geleden het financiële roer in de gezondheidszorg compleet om heeft gegooid en de marktwerking haar intrede heeft gedaan loopt onze gezondheidszorg als een motor waar zand in is gegooid. Een vastloper lijkt zo langzaamaan onafwendbaar.
Eddy Bertin
Niemand vergeet het moment dat zijn eerste boek uitkomt… en het wachten op de eerste recensie. Vreselijk! Natuurlijk, je eigen werk vind je geweldig en je vrienden en familie zijn trots maar waarschijnlijk wat minder kritisch dan de gemiddelde lezer die onbevangen en onbevooroordeeld je boek oppakt, laat staan een ervaren recensent.
Dylan
Na jaren actief te zijn als redacteur en schrijver, ontstond langzaamaan de behoefte aan een eigen website. Dankzij recente ontwikkelingen, met name rondom het waar gebeurde Dylan Proosten, vergeet mijn naam niet, werd die behoefte urgenter…
Nederland-België: 0-1
Het gras bij de buren is altijd groener, een bekende uitdrukking bij velen denk ik, maar meestal is dit groenere gras gekleurd door persoonlijke omstandigheden en denkbeelden van de persoon in kwestie. Maar wat als het gras bij de buren écht groener is?